Μεγάλη Μαντίνεια 1928.
Οι αδερφοί Θεόδωρος και Παναγιώτης (Πότης) Γρ. Μπελίτσος με τα βόδια ζεμένα στο ζυγό, με τις μεταλλικές ζεύλες (σχήματος U) κάτω από το λαιμό τους.
Τα βόδια για το καμάτεμα (ζευγάρισμα) ήταν απαραίτητα στο παλιό αγροτικό νοικοκυριό. Επειδή το κόστος αγοράς και συντήρησής τους ήταν μεγάλο, πολλοί είχαν μόνο ένα βόδι. Στο ζευγάρισμα συνεταιρίζονταν με κάποιον ζευγολάτη με βόδι. Η «σεμπριά» ήταν αμοιβαία επωφελής καθώς ο μεν ζευγολάτης αναλάμβανε να καματέψει τα λαχίδια του ιδιοκτήτη και σε αντάλλαγμα χρησιμοποιούσε το βόδι για να καματέψει τα δικά του ή και άλλα λαχίδια επ’ αμοιβή. Το χειμώνα τάιζαν τα βόδια με ξερά συκόφυλλα που είχαν μαζέψει από το καλοκαίρι. Τους θερινούς μήνες που δεν υπήρχε επαρκής τροφή, τα δάνειζαν σε αγρότες του μεσσηνιακού κάμπου με αντάλλαγμα καρπούς: όσπρια, κούκλα (καλαμπόκι) κλπ.
(Θοδωρής Μπελίτσος)
Από το αρχείο του Θοδωρή Μπελίτσου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου