ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ - 1960 ΠΕΡΙΠΟΥ

 

Στη μέση Βούλα Κοτσόβολου αριστερά της πρέπει να είναι η Βούλα Γ. Μανέα .

Το μικρότερο κορίτσι είναι η Γεωργία Ι. Κοζομπόλη


*Δεξιά της Βούλας Κοτσόβολου είναι η Εφη η Μανέα και μπροστά ο Λίλης ο Μανέας
(Σούλα Κοτσόβολου)


Για τους υπόλοιπους περιμένω την βοήθειά σας


Από το Αρχείο του Ηλία Κοτσόβολου

Μεγάλη Μαντίνεια 1928.ΑΡΧΕΙΟ ΘΟΔΩΡΗ ΜΠΕΛΙΤΣΟΥ

Μεγάλη Μαντίνεια 1928.

Οι αδερφοί Θεόδωρος και Παναγιώτης (Πότης) Γρ. Μπελίτσος με τα βόδια ζεμένα στο ζυγό, με τις μεταλλικές ζεύλες (σχήματος U) κάτω από το λαιμό τους.

Τα βόδια για το καμάτεμα (ζευγάρισμα) ήταν απαραίτητα στο παλιό αγροτικό νοικοκυριό. Επειδή το κόστος αγοράς και συντήρησής τους ήταν μεγάλο, πολλοί είχαν μόνο ένα βόδι. Στο ζευγάρισμα συνεταιρίζονταν με κάποιον ζευγολάτη με βόδι. Η «σεμπριά» ήταν αμοιβαία επωφελής καθώς ο μεν ζευγολάτης αναλάμβανε να καματέψει τα λαχίδια του ιδιοκτήτη και σε αντάλλαγμα χρησιμοποιούσε το βόδι για να καματέψει τα δικά του ή και άλλα λαχίδια επ’ αμοιβή. Το χειμώνα τάιζαν τα βόδια με ξερά συκόφυλλα που είχαν μαζέψει από το καλοκαίρι. Τους θερινούς μήνες που δεν υπήρχε επαρκής τροφή, τα δάνειζαν σε αγρότες του μεσσηνιακού κάμπου με αντάλλαγμα καρπούς: όσπρια, κούκλα (καλαμπόκι) κλπ.

(Θοδωρής Μπελίτσος)

Από το αρχείο του Θοδωρή Μπελίτσου

Μαντιναίοι κληρωτοί, κλάσης 1925. ΑΡΧΕΙΟ ΘΟΔΩΡΗ ΜΠΕΛΙΤΣΟΥ

Μαντιναίοι κληρωτοί, κλάσης 1925.

Από αριστερά:
Θεόδωρος Γρ. Μπελίτσος (1904-78).
Βασίλειος Στ. Κωστέας (1904-85).
Πότης Θ. Κοζομπόλης (1904-;).

(Θοδωρής Μπελίτσος)


Από το αρχείο του Θοδωρή Μπελίτσου

Παλιόχωρα 1946 ή ’47. ΑΡΧΕΙΟ ΘΟΔΩΡΗ ΜΠΕΛΙΤΣΟΥ

 

Παλιόχωρα 1946 ή ’47.

Στο μαγαζί του Θόδωρου Μπελίτσου (όρθιος αριστερά).

Στη μέση με την γραβάτα είναι ο τελωνοφύλακας του Κούκκινου Αλέκος Κωσταράς.

Στον Κούκκινο λειτουργούσε τελωνοσταθμαρχείο από το 1925 ως το 1932 και υποτελωνείο από το 1932 ως το 1948, με έδρα την οικία Χρ. Μπακετέα.

Ο πολίτης με το σακάκι είναι ο μπάρμπα-Πότης Δημ. Μπάκας (1874-1957) που είχε σπίτι στο Μουρτί, στα σύνορα Μικρής Μαντίνειας-Αρχοντικού.

Οι δυο άγνωστοι ένστολοι είναι χωροφύλακες από το Σταθμό Χωροφυλακής Σωτηριανίκων.

(Θοδωρής Μπελίτσος)

Από το αρχείο του Θοδωρή Μπελίτσου

Παλιόχωρα, αρχές δεκ. ’50.ΑΡΧΕΙΟ ΘΟΔΩΡΗ ΜΠΕΛΙΤΣΟΥ

 

Παλιόχωρα, αρχές δεκ. ’50.

Στο μαγαζί του Θόδωρου Γρ. Μπελίτσου (καθιστός πίσω δεξιά).

Παρέα Καλαματιανών πίνουν μπίρες. Αναγνωρίστηκε μόνον ο χανιτζής Θόδωρος της πλατείας Μαυρομιχάλη (αριστερά με το ποτήρι).

(Θοδωρής Μπελίτσος)

Από το αρχείο του Θοδωρή Μπελίτσου

Παλιόχωρα, Μπελιτσαίοι 1958 περίπου, ΑΡΧΕΙΟ ΘΟΔΩΡΗ ΜΠΕΛΙΤΣΟΥ

Παλιόχωρα, Μπελιτσαίοι 1958 περίπου.Στο μαγαζί Θ. Μπελίτσου, με αφορμή κάποια γιορτή. Από αριστερά:

μπάρμπα-Θόδωρος Γρ. Μπελίτσος.
Γιώργης Ηλ. Μπελίτσος, από τον Κάμπο Αβίας.
Αντρέας Γ. Μπελίτσος, από τον Κάμπο Αβίας.
Βούλα (Θ. Κωστέα) σύζ. Κωστή Π. Μπελίτσου.
Κική (Τηλ. Δικαιάκου) σύζ. Γρηγόρη Θ. Μπελίτσου.
Γιώργης Θ. Μπελίτσος.
Αργύρω (Στ. Κουτίβα) σύζ. Θεόδωρου Μπελίτσου.
Κωστής Παν. Μπελίτσος.
Παναγιώτης Θεοδ. Μπελίτσος.

(Θοδωρής Μπελίτσος)



Από το αρχείο του Θοδωρή Μπελίτσου

ΑΒΙΑ - Μαθητές μιας άλλης εποχής με πηλίκια (1948). ΑΡΧΕΙΟ ΘΟΔΩΡΗ ΜΠΕΛΙΤΣΟΥ

Μαθητές μιας άλλης εποχής με πηλίκια (1948)

Χαρίλαος (Λάμπης) Νικητ. Γεωργουλέας και Γεώργιος Θ. Μπελίτσος, συμμαθητές και καλοί φίλοι, τελειόφοιτοι του γυμνασίου φωτογραφίζονται έξω από το μαγαζί του Θ. Μπελίτσου στην Παλιόχωρα, με τα μαθητικά πηλίκια, υποχρεωτικό αξεσουάρ των μαθητών.

Η λεζάντα στο πίσω μέρος γράφει: «Ως ενθύμιον αδελφικής αγάπης εις τον αγαπητόν μου αδελφόν. Εν Καλάμαις τη 17/4/48».

Το στρατιωτικού στυλ πηλίκιο με τους «χιαστί διασταυρούμενους κλάδους ελαίας και δάφνης» και με τη γλαύκα (ως σύμβολο της Αθηνάς, θεάς της σοφίας) καθιερώθηκε ως υποχρεωτικό μαθητικό εξάρτημα το 1876. Καταργήθηκε το 1964 από την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, μια απόφαση που αφορούσε κυρίως τα επαρχιακά γυμνάσια, αφού στην Αθήνα είχε ουσιαστικά καταργηθεί.

(Θοδωρής Μπελίτσος)

Από το αρχείο του Θοδωρή Μπελίτσου

ΑΒΙΑ - Μαθήτριες μιας άλλης εποχής (1947 περίπου).ΑΡΧΕΙΟ ΘΟΔΩΡΗ ΜΠΕΛΙΤΣΟΥ

 

Μαθήτριες μιας άλλης εποχής (1947 περίπου).

Με τις χαρακτηριστικές μπλε μαθητικές ποδιές, λευκό σκούφο, λευκό κολάρο και λευκά σοσόνια εικονίζονται: αριστερά η Βούλα Γ. Μανέα και δεξιά η Χριστίνα Χρ. Αγγελέα (αργότερα σύζ. Γεωργίου Μουστάκα).

Η μαθητική μπλε ή μαύρη ποδιά ήταν υποχρεωτική ως το 1964, όταν καταργήθηκε από την κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου. Επανήλθε το 1965 από την κυβέρνηση των αποστατών, αποκλειστικά σε χρώμα «μπλε του ουρανού και της θαλάσσης», διατηρήθηκε επί χούντας με την προσθήκη σχολικής κονκάρδας στο πέτο και την επισήμανση να έχει μήκος κάτω από το γόνατο (καθώς είχε ανατείλει εποχή του μίνι-ζιπ), να είναι καθαρή και καλοσιδερωμένη. Καταργήθηκε οριστικά το 1982 με εγκύκλιο του υπουργού Παιδείας Λευτέρη Βερυβάκη, μια κατάργηση τυπική, διότι ουσιαστικά πολλές μαθήτριες δεν την φορούσαν πλέον ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα.

(Θοδωρής Μπελίτσος)

Από το αρχείο του Θοδωρή Μπελίτσου

ΚΟΥΚΚΙΝΟΣ 1948 περίπου. ΑΡΧΕΙΟ ΘΟΔΩΡΗ ΜΠΕΛΙΤΣΟΥ

Κούκκινος 1948 περίπου.

Κορίτσια και κοπέλες στα βράχια του Κούκκινου.

Στο βάθος τα σπίτια, δεξιά του Γεωργαντά Μπακετέα (αργότερα του γιου του Νίκου Μπακετέα) και αριστερά του Χρήστου Μπακετέα.

Όρθιες, από αριστερά:

Θεοδότη (‘Μπεμπέκα’) του παπά-Πότη Γεωργουλέα (μετέπειτα σύζ. Φρίξου Κωτσάκη)

Χρυσάνθη Λ. Κοτσώνη (μετέπειτα σύζ. Μίμη Νικολέα)

Ηλέκτρα Σπ. Γεωργουλέα, η οποία απεβίωσε σε εφηβική ηλικία

Καθιστές:

Πόπη Λ. Κοτσώνη (μετέπειτα μοναχή Πελαγία)

Καίτη Σπ. Γεωργουλέα (; με ερωτηματικό)

Κική Τηλ. Δικαιάκου

Χρυσούλα Παν. Γεωργουλέα (μετέπειτα σύζ. παπά-Κώστα Γερασιμόπουλου).

(Θοδωρής Μπελίτσος)

Από το αρχείο του Θοδωρή Μπελίτσου

ΚΟΥΚΚΙΝΟΣ 1951 ΠΕΡΙΠΟΥ . ΑΡΧΕΙΟ ΘΟΔΩΡΗ ΜΠΕΛΙΤΣΟΥ

 

Κούκκινος 1951 περίπου.

Η κωπήλατη βάρκα (γαΐτα) του παππού μου Τηλέμαχου.

Στο πλάι, στηριγμένο στις φουρκάδες (διχάλες σε σχήμα ‘Υ’) της κουπαστής το τυλιγμένο πανί.

Στα κουπιά ο Τηλέμαχος Δικαιάκος.

Όρθιος στην πλώρη, ο θείος μου Πότης Δικαιάκος.

Το κοριτσάκι είναι η Λίτσα Φραγκούλη από τον Κούκκινο.

(Θοδωρής Μπελίτσος)

Από το αρχείο του Θοδωρή Μπελίτσου

ΑΒΙΑ - Μάθημα ραπτομηχανής 1947 . ΑΡΧΕΙΟ ΘΟΔΩΡΗ ΜΠΕΛΙΤΣΟΥ

 

Μάθημα ραπτομηχανής 1947.

Αναγνωρίζονται:

Καίτη Σπ. Γεωργουλέα, καθιστή αριστερά, δίπλα στη δασκάλα που κάθεται στη μέση, στη μηχανή

Κική Τηλ. Δικαιάκου, όρθια τελευταία δεξιά

Αντιγόνη Νικ. Γονεάκη (έπειτα σύζ. Παν. Κουμουνδούρου στη Μικρή Μαντίνεια), η ψηλή, όρθια πίσω από τη δασκάλα.

(Θοδωρής Μπελίτσος)

Η καθιστή στην μηχανή είναι η Κική η Κατσαφαδίτσα...η πρώτη όρθια στα δεξιά είναι η Κική Δικαιάκου-Μπελίτσου(η μάνα)

(Καίτη Μπελίτσου)

Από το αρχείο του Θοδωρή Μπελίτσου

ΠΑΛΙΟΧΩΡΑ 1949 . ΑΡΧΕΙΟ ΘΟΔΩΡΗ ΜΠΕΛΙΤΣΟΥ

 

Παλιόχωρα 1949.

Μπροστά στο μαγαζί του Σπύρου Γεωργουλέα.

Όρθιοι από αριστερά:
Λάμπρος Κοτσώνης
άγνωστος με γραβάτα
Σπύρος Γεωργουλέας
Ιωάννα συζ. Χρηστάκη Φραγκούλη (το γένος Μιχάλου από Καλαμάτα)
άγνωστος άνδρας μισοκρυμμένος
Τάκος Χανδρινός με το μουστάκι
άγνωστος άνδρας μισοκρυμμένος
παπά-Πότης Γεωργουλέας
άγνωστος ιερέας
πίσω του ένας άγνωστος άνδρας και δύο κοπέλες επίσης άγνωστες
Πόπη Λ. Κοτσώνη η γελαστή με το λουλούδι στο πέτο (μετέπειτα μοναχή Πελαγία)
Περσεφόνη Στυλ. Γεωργουλέα (μετέπειτα σύζ. Παν. Κουκέα)
Ιωάννης Π. Γεωργουλέας (Παπαδόγιαννης, ο ψηλός)
Σεβαστή σύζ. Λ. Κοτσώνη με το τσεμπέρι και τα γυαλιά
Ευθυμία σύζ. Σπ. Γεωργουλέα (πίσω)
Ελένη σύζ. Χρ. Μπακετέα με τα γυαλιά
Χρηστάκης Β. Φραγκούλης με τη φαλάκρα, φιλόλογος καθηγητής στο Γυμνάσιο Καλαμάτας, που είχε το σπιτάκι στη Λυκοτροπία.
Βασίλης Χρ. Φραγκούλης, γιος του καθηγητή

Καθιστές αναγνωρίζονται από δεξιά:
Κική Δικαιάκου (έπειτα σύζ. Γρ. Μπελίτσου)
Καίτη Σπ. Γεωργουλέα (έπειτα σύζ. Ιωάννη Παπαδόπουλου στην Καλαμάτα)
Χρυσάνθη Λ. Κοτσώνη (έπειτα σύζ. Μίμη Νικολέα στη Μικρή Μαντίνεια)
και το τελευταίο παιδί αριστερά Γιώργης Σπ. Γεωργουλέας

(Θοδωρής Μπελίτσος)


Από το αρχείο του Θοδωρή Μπελίτσου

ΑΚΡΟΓΙΑΛΙ 1949 . ΑΡΧΕΙΟ ΘΟΔΩΡΗ ΜΠΕΛΙΤΣΟΥ

 

Ακρογιάλι 1949.

Πίσω από αριστερά: Ζωή παπά-Πότη Γεωργουλέα (θεια-παπαδιά), άγνωστος, Ιωάννης Π. Γεωργουλέας (Παπαδόγιαννης, ο ψηλός), Ιωάννα σύζ. Χρ. Φραγκούλη (είχε το σπιτάκι στη Λυκοτροπία), Αγγελική (Κική) Δικαιάκου (μετέπειτα σύζ. Γρ. Μπελίτσου), Πηνελόπη (Πόπη) Λ. Κοτσώνη (μετέπειτα μοναχή Πελαγία).

Καθιστή η Χρυσούλα Π. Γεωργουλέα (μετέπειτα σύζ. παπά-Κώστα Γερασιμόπουλου) και δύο παιδιά που δεν αναγνωρίζονται.

(Θοδωρής Μπελίτσος)

Από το αρχείο του Θοδωρή Μπελίτσου

ΑΚΡΟΓΙΑΛΙ - Δεκαετία του 1960

ΑΚΡΟΓΙΑΛΙ - Δεκαετία του 1960

Ο Δάσκαλος της Μεγάλης Μαντίνειας Ν. Παπαδόπουλος


Αρχείο Ηλία Κοτσόβολου

ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ 1961 - ΓΕΩΡΓΙΤΣΑ ΚΟΤΣΟΒΟΛΟΥ

 

Η Γεωργίτσα Κοτσόβολου ( 1900 - 1981)  με την εγγονή της Γεωργία ,

Διακρίνεται το λιθόστρωτο, τ΄ασπρισμένα πεζούλια, ρόδα από κάρο, και θαμώνες του καφενείου πίσω.
Η θειά-Γεωργίτσα με το χαρακτηριστικό μανιάτικο χτένισμα, πλεξούδες-στεφάνι στα μαλλιά, και την ποδιά..

Αρχείο Ηλία Κοτσόβολου

ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ - ΕΚΔΡΟΜΗ

 

Από αριστερά:

Αφροδίτη Καραμπίνη, Μαρία Παπαδοπούλου , Νίκος Παπαδόπουλος , Ναυσικά Καντιάνη , Βούλα Κοτσόβολου

Περιμένουμε βοήθεια για τους υπόλοιπους


Αρχείο Ηλία Κοτσόβολου

ΠΑΛΙΟΧΩΡΑ 1970. ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΟΡΤΗ

 

Αριστερά Γεωργία Κοτσόβολου - δεξιά Βάσω Κουκούτση

Αρχείο Ηλία Κοτσόβολου

ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ - ΦΟΥΡΝΟΣ

 

Ο φούρνος μας στη Μεγάλη Μαντίνεια. 

Πριν το 1968,  γιατί τότε μετακομίσαμε στην Παλιόχωρα .

Απέναντι διακρίνεται το σπίτι του Γιάννη Κοζομπόλη 

Από αριστερά 

Βούλα Κοτσόβολου , Αντωνία Σπεντζούρη, Αφροδίτη Καραμπίνη



Αρχείο Ηλία Κοτσόβολου

ΑΙΔΕΣΙΜΟΤΑΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ

 

Ο πατήρ Κωνσταντίνος Γερασιμόπουλος (1932-2016) πρωτοετής στην Ιερατική σχολή Κορίνθου

( Από σχόλιο του Ηλία Κοτσόβολου)

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεγάλη Μαντίνεια . Γόνος της παλαιάς οικογένειας των Γερασιμέων. Παιδί του Επαμεινώνδα και της Παναγιώτας (Μπεγέτη ) Αν και ορφάνεψε από πατέρα πολύ μικρός κατάφερε να σπουδάσει στη Θεολογική Αθηνών. Στη συνέχεια χειροτονήθηκε. Από το 1958 ως το 2000 υπηρέτησε στον Προφήτη Ηλία Παγκρατίου διαδοχικά ως διάκονος, ιερεύς, πρωθιερεύς και πρωτοπρεσβύτερος. Για πολλά έτη διετέλεσε προϊστάμενος του Γραφείου Γάμων Διαζυγίων της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Το 1972 εξέδωσε δύο εργασίες : "Εορταστικαί εκδηλώσεις του Κέντρου Συμπαραστάσεως Οικογενείας" και "Ιερά εξομολόγησις και προβλήματα εν οικογενεία .

Δημιούργησε πολυμελή οικογένεια με την πρεσβυτέρα Χρυσούλα Γεωργουλέα. Ο παπα Κώστας , όπως ήταν γνωστός σε εμάς τους Αβιάτες, έσπευδε πάντα με προθυμία να συμμετάσχει στις χαρές μας και τις λύπες μας.Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι είχε ευλογήσει το σύνολο των γάμων και πάμπολλες βαφτίσεις μαντιναίικων οικογενειών.Και φυσικά τα καλοκαίρια δεν παρέλειπε να συλλειτουργεί με τον εκάστοτε ιερέα του χωριού στο καθολικό του ναού. Ηπιος , προσηνής και ταπεινός ,ιερουργούσε πάντα με ένα λιτό άμφιο , ακόμα και αν συλλειτουργούσε με χρυσοφορτωμένους ιεράρχες.

Το 2002 το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Προφήτη Ηλία Παγκρατίου , με την ευκαιρία της συμπληρώσεως εξήντα ετών από της κτίσεως του ναού, του απένειμε τιμητική πλακέτα , αναγνωρίζοντας την επί σαράντα και πλέον έτη διακονία του στον ιερό ναό.

Τα παραπάνω στοιχεία είναι από το βιβλίο του Θοδωρή Γρ.Μπελίτσου "Εν Αβία"  σελίδα 344 

Η φωτογραφία από το αρχείο του Ηλία Κοτσόβολου

ΑΒΙΑ - ΜΑΡΙΤΣΑ ΣΠΑΝΕΑ

Η γιαγιά μου Μαρίτσα Σπανέα , μάνα του πατέρα μου Δημήτρη Κοτσόβολου

(Από σχόλιο του Ηλία Κοτσόβολου) 

Μαρίτσα θυγ. Δημ. Σπανέα ή Μπαλέα. Ο πατέρας της είχε γεννηθεί το 1821 κι ο αδερφός της Χαράλαμπος Σπανέας το 1864. Ήταν 2η σύζ. του Ηλία Δημ. Κοτσόβολου που είχε γεννηθεί το 1838 στα Σωτηριάνικα. Απέκτησαν τρία παιδιά (Ιωάννη, Ελένη, Άννα), αλλά είχε και δυο προγόνια από τον πρώτο γάμο του Κοτσόβολου, τον Δημήτρη  και την Κοκώνα.

Οι πληροφορίες γι αυτήν δόθηκαν από τον Θοδωρή Μπελίτσο και είναι από το βιβλίο του Σταύρου Γ. Καπετανάκη «ΟΙ ΜΑΝΤΙΝΕΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ» (σ. 453 και 572)

Αρχείο Ηλία Κοτσόβολου